Marina Paulenka DRUGI DOM fotografije
Prisutnost toga tijela generirana je u fotografskoj slici kroz odsutnost konkretnih osoba iz vidljivih prizora. Ono što je dano da bude viđeno su stvari: odijevni i različiti upotrebni predmeti koji u režimu reprezentacije konotiraju ženskost, te namještajem opremljene prostorije izpražnjene od ljudskih bića, ali usprkos tome nastanjene njihovim životima. Posve nenalik brojnim igranim filmovima čija je radnja smještena u ženski zatvor, ili dokumentarcima koji nas suočavaju sa životnim pričama osuđenica i kažnjenica, fotografije Marine Paulenke propituju značenje samog pojma života.
Nadalje, suodnos naslova serije Drugi dom i vidljivih prizora u fotografskim slikama, otkrivajući ne samo kontradikciju između prava na privatnost i odsutnosti toga prava koju kaznionica implicira, vodi nas, posredstvom Frojdovog termina unheimlich do pojma zazora, odnosno ekskluzije. Obrazlažući ekstenziju pojma, koji bi se u hrvatskom jeziku mogao označiti terminom jezovito, Frojd poseže za lingvistikom i književnošću citirajući značenja riječi unheimlich specificirana rječnicima njemačkog jezika i oprimjerujući ih narativima iz njemačke književnosti. Navodi tako da je značenje riječi unheimlich očito suprotno značenju riječi heimlich ili heimisch koje označuju nešto što je „pripadajuće domu“, „blisko“, ili ono s čim smo dobro upoznati. Zaključuje pritom da je unheimlich zastrašujuće upravo zato što nam nije poznato i blisko. I upravo tom nesvodivom razlikom između poznatog i bliskog i onoga što se takvim pričinja ali to nije i ne može biti, odjekuje niz pitanja koje postavljaju fotografije Marine Paulenke. Pred nama je da razmislimo možemo li sa sigurnošću ponuditi ikakav odgovor. Jer, zazidani prozor ne označuje isto što i grm hortenzija pod njim.
Iz teksta: Od perspektive do prozorske rešetke Leonide Kovač
Marina Paulenka je rođena 1985. godine u Vinkovcima. Završila je diplomske studije fotografije na Akademiji dramske umjetnosti i diplomske studije grafičkog dizajna na Grafičkom fakultetu u Zagrebu. Deluje kao samostalna umjetnica i članica HZSU-a (Hrvatska zajednica samostalnih umjetnika) i HDLU-a (Hrvatsko društvo likovnih umjetnika). Za svoj je rad nagrađena Posebnom Rektorovom i Dekanovom nagradom, kao i nagradom Centra za ženske studije. Aktivno izlaže od 2007. godine u zemlji i inozemstvu.
Nominovana je za nagrade: THT@MSU nagradu za hrvatsku suvremenu umjetnost 2015. i 2016, Essl Art Award CEE 2015, NEU/NOW 2015. i Erste Fragmenti 2014. Radovi su joj predstavljeni na međunarodnim fotografskim festivalima Delhi Photo i Chennai Photo Bienale u Indiji, Aleppo u Siriji, Backlight u Finskoj, Eastreet u Poljskoj, Photonic Moments u Sloveniji, te objavljivani u izdanjima časopisa The Caravan Magazine, Le Monde diplomatique, Zarez, Tvrđa, ORIS, Quorum, Telegram, British Journal of Photography, 7 Women Looking at Women, posebno izdanje Raw View magazine-a i brojnim drugim.
Direktorka je Međunarodnog festivala fotografije Organ Vida, a aktivno učestvuje u raznim fotografskim događanjima u svetu kao kustoskinja, recezentkinja portfolija, edukatorka i predavačica (Rencontres d’ Arles, Photomuseum Wintertour, Robert Capa Prize, New East Photography Prize, festival Fotobook Kassel, Maribor Photobook Award, Format Festival, Eyes On, Self-Publish Riga, Art Weekend Aarhus…)