Galerija Artget – 17. godina
Trg republike 5/I\
* Umetnički direktor Galerije Artget u 2018: Ivan Manojlović
8. februar – 1. mart 2018.
FOTO-KOLEKCIJA MILOŠA JURIŠIĆA
Za razliku od fotografija u arhivima i muzejskim zbirkama, fotografije koje će postati deo privatnih fotografskih kolekcija pre toga egzistiraju svuda i nigde. Često rasute po tezgama neformalnih uličnih aukcija čekaju svoje nove vlasnike i večni smeštaj unutar nekog pažljivo organizovanog sistema. Kako je pisao Valter Benjamin osnov svake privatne kolekcije čini neka lična, uglavnom porodična priča, baš kao u slučaju kolekcije Miloša Jurišića.
…
Nadograđujući porodično fotografsko nasleđe, Jurišić je uvećavao svoju kolekciju spašavajući vredne fotografske primerke sa pijaca, aukcija i neretko zaboravljenih mesta. Iako do sada nije prikazana u formatu samostalne izložbe, foto-kolekcija Miloša Jurišića nam je zapravo vrlo dobro poznata. Kao obavezni deo mnogih istorijskih i kulturoloških izložbi i značajnih fotografskih publikacija, u 2018. godini ova foto-kolekcija beleži skoro 30 godina od svog prvog pojavljivanja na izložbi posvećenoj istoriji fotografije u Srbiji dr Milanke Todić iz 1989. godine. Od tada do danas Miloš Jurišić je sarađivao sa mnogim muzejima, kustosima i autorima, a kroz njihove izložbe i knjige kolekcija je predstavljena u Srbiji, Americi, Japanu, Nemačkoj, Austriji, Hrvatskoj. Nemerljiv je značaj ove i sličnih kolekcija za sagledavanje istorije fotografije u Srbiji kao i za razvitak fotografske kulture uopšte.
Deo iz teksta Foto-kolekcija Miloša Jurišića kustosa izložbe Ivana Manojlovića
Miloš Jurišić se rodio u Beogradu, u kome živi i radi u Muzeju nauke i tehnike kao fotograf.
U šesnaestoj godini počinje da se bavi fotografijom, a već u dvadesetim, ponesen lepotom starih porodičnih fotografija, počinje da ih sakuplja, nalazeći ih na sastancima numizmatičara i drugih kolekcionara, utorkom u Galeriji fresaka, kasnije na sajmovima kolekcionara i, pogotovo od 90-ih godina, sve više i na pijacama.
Skoro istovremeno, budi se i interesovanje za arhitekturu, na prvom mestu za istoriju arhitekture Beograda, pa tragajući za izgledom grada u prošlosti počinje da sakuplja i stare razglednice, koje danas čine znatniji deo njegove kolekcije.
Stare fotografije, kao i razglednice, iz Jurišićeve kolekcije prisutne su u javnosti, na mnogim muzejskim izložbama, katalozima, knjigama, publikacijama i diplomskim i doktorskim radovima brojnih stručnjaka i istraživača.
Kao fotograf, godinama je snimao lepote beogradske arhitekture, što je rezultiralo i nizom samostalnih izložbi na tu temu.
Likovna galerija, 8- 1.mart 2018.
Nataša Škorić, Ni na nebu ni na zemlji, objekti i slike
Na aktuelnoj izložbi Ni na nebu ni na zemlji u Likovnoj galeriji Kulturnog centra Beograda beogradska umetnica srednje generacije Nataša Škorić predstaviće slike/objekte iz svog najnovijeg opusa (2016-2017) koje prikazuju njena istraživanja i rad u različitim materijalima u mediju tradicionalnog slikarstva. U autentičnom poetskom diskursu umetnica svoja istupanja iz postupka klasične slikarske prakse sprovodi upotrebom uljane i akrilne boje, grafita, laka, pigmenata i drugih i netipičnih slikarskih materijala kao što je tkanina ili karton koje aplicira na neuobičajene podloge kao što su auto-lim, crni lim, medijapan ploča, armirani beton ili kombinacija auto-lima, klirita i medijapana. Kao rezultat decenijskih istraživanja u medijumu slikarstva na postavci su izložene trodimenzionalne slike-objekti i instalacije Nataše Škorić koji se mogu pratiti u više tematskih ciklusa i širem estetskom diskursu koji se kreće od svedene geometrijske apstrakcije i rada sa slikarskom materijom , preko baroknih dekorativnih motiva, pa sve do reminiscencija i interpretacija simbola popularne kulture. Sva predstavljena dela su uglavnom velikih dimenzija (100h70cm, 200h120 cm, 40h280 cm, 200h70 cm).
Nataša Škorić je rođena u Beogradu 1971. gde živi i radi. Diplomirala je i magistrirala slikarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti na Cetinju, Crna Gora. Slike, crteže, objekte i instalacije izlagala je na preko deset samostalnihi izložbi u Beogradu, Podgorici, Cetinju i Kotoru, i na važnijim grupnim izložbama i poznatim bijenalima i manifestacijama savremene vizuelne umetnosti u Crnoj Gori, Srbiji i Francuskoj. Dobitnica je nagrade ULUCG „Petar Lubarda“ za 2004. godinu. Član je ULUS-a i ULUCG-a.
Galerija Podroom
8. februar – 1. mart 2018.
FORWARD: RADOVI I PROCESI
Umetnici: Mateo Amaral, Manuel Lejrado, Sesilia Roso.
Kustosi: Luisa Tomati, Ariel Irineo Čavez.
Kolektiv FORWARD: čine umetnici, kustosi i dizajneri iz Argentine koji će domaćoj publici predočiti savremenu video produkciju umetnika koji žive i rade u Buenos Airesu i drugim gradovima u Argentini. Izložba će predstaviti radove koji su rezultat različitih umetničkih eksperimenata, a bave se odnosom materije (materijalnog) i ideje (fiktivnog) koristeći nove medije. Umetnici i kustosi koji čine kolektiv Forward su već više od pet godina aktivni u sferi umetnosti i komunikacije, neprekidno istražujući, iz različitih perspektiva, povezanost tehnologije sa načinima na koje razumevamo sebe i međusobno komuniciramo. Njihova prezentacija ispituje tu istoriju – koja dostiže svoje najrazvijenije poglavlje predstavljanjem kolektiva u Kulturnom centru Beograda – kroz video zapise, mape, vremenske linije, dokumente, fotografije i ranije projekte.
Prateći program uz izložbu:
8. februar u 19 časova – program otvaranja: Performans umetnika Manuela Lejrada
9. februar od 19 do 21 časova – Live VJ Set umetnika Matea Amarala (performativno audio-vizuelno iskustvo, umetnici će u Podroomu uživo sinhronizovati muziku uz projekcije, video manipulacije, digitalnih intervencija itd)
Mateo Amaral živi i radi u Buenos Airesu. Tehnike koje koristi su crtanje i slikanje, trodimenzionalne digitalne animacije, video distorzije kroz softverske greške, istraživanje audiovizualnog zvuka i produkcija elektronske muzike. Ispitivanja čovekove svesti vode ga u eksperimentisanje s hipnotičkim audiovizuelnim pejzažima, s crtanjem paralela između primitivne digitalne estetike i individualne konstrukcije modela stvarnosti. Pored svog samostalnog rada, osnovao je umetnički kolektiv Oligatega Numerik i pank elektro psihodelik bend Hipnoflautas.
Manuel Lejrado rođen je u Buenos Airesu 1987. godine. Zanima ga istraživanje konvergencije između računarstva, informacione tehnologije, umetnosti i dizajna, što stvara veliku konceptualnu osnovu za njegov umetnički rad. Specijalizovao se za audiovizualna dela u realnom vremenu, radeći i za propagandu i za umetničke, obrazovne i zabavljačke projekte. Učestvovao je u prvom izdanju Forward-a s radom Agujero negro que estás en los cielos [Crna rupa koja je na nebu] u okviru Pixelations 2012.
Sesilia Roso je grafička dizajnerka i video umetnica. Radi na korištenju videa i zvuka u realnom vremenu, na polju video umetnosti i video instalacije. Magistrirala je u oblasti medijske umetnosti u okviru programa kojeg su zajednički organizovali Nacionalni unuverzitet u Kordobi, Univerzitet Čilea i Univerzitet Kaldasa (Kolumbija). Diplomirala je Nove medije, specijalizacija za video i zvuk, (UBP, Kordoba). Izabrana je da učestvuje u programu Interaktivne umetnosti III, održanom u Kulturnom centru Španije u Kordobi (Argentina) i Espasio Fundasion Telefonika u Buenos Airesu – koordinatori Rodrigo Alonso i Mariano Sardon.
Izložbu je podržala ambasada Argentine u Beogradu.