Lana Stojićević SUNNY SIDE
Likovna galerija, Knez Mihailova 6
Otvaranje: četvrtak, 6. jun 2019. u 20.00
…Pozajmljujući naslov iz knjige Yugoslavia’s Sunny Side: A History of Tourism in Socialism (1950s – 1980s), Stojićević izmešta Perkovićev bazen iz lokalnog geo-političkog regiona i sa „sunčane strane socijalizma“ u savremeni globalni kontekst. Turizam, sa jedne strane, nudi spektakularna sunčana mesta koja su specifični ekosistemi, tematski parkovi, turistički rajevi i obećane destinacije – sve što predstavljaju i nova društva, obećana od strane različitih ideologija. Poput ideološke propagande, to jest kao deo nje, turizam omogućava promociju svoje zemlje i društvenog uređenja, ali i postaje metod održivosti ekonomije spajanjem materijalnog i kulturnog kapitala. Arhitektonski objekt u radu Stojićević i sam postaje turista koji putuje na drugu planetu. Izmešten izvan podele na istok i zapad, on postaje sve-mirska oaza za pregovore tokom hladnog rata u kojima se Jugoslavija pojavljuje kao posrednik.
Kod Stojićević, bazen/leteći tanjir postaje metafora kontradiktornosti perioda koji sa jedne strane karakterišu vera u utopijsku budućnost, dokolica, glamur i potrošačka kultura (što arhitektura turizma uspeva da označi i omogući), a sa druge strane strah od uništenja planete, atomska skloništa, nadmetanje u svemirskom programu (što umetnica uvodi direktnim aluzijama na svemirski program). Danas su te razlike još drastičnije, između izrazitog kapitalizma i globalne ekološke katastrofe na pomolu, a rešenje se ni ne nazire. U tom kontekstu, bazen/leteći tanjir se pojavljuje kao potencijalno rešenje, „iz budućnosti koja nije još stigla“ (Stojićević). Njegovi potencijali su latentni, kao većine arhitektonskih objekata tog perioda, prerano napuštenih i neostvarenih u dužem vremenskom periodu na način na koji su to njihovi arhitekti zamišljali.
Upravo ta neostvarenost i potencionalnost otvara prostor za kreiranje novih narativa, što Stojićević čini preplitanjem faktografije i fikcije. Upotrebljava dokumentarističke medije koji omogućavaju režiranje istine, a u kojima je centralna maketa bazena/letećeg tanjira, kao objekat koji služi prezentaciji nečega što će se tek realizovati u budućnosti. Serija fotografija izgleda kao dokumentacija inžinjerskog procesa, dizajnirani kostimi dobijaju odlike uniformi stručnjaka koji će doći do značajnih otkrića. Na njima je prišiven logotip Sunčana strana sa piktogramom lansiranog bazena/letećeg tanjira i od tog momenta naziv ne pripada samo izložbi, nego laboratoriji ili kompaniji koja sprovodi ideju u delo. A svako ko uđe na izložbu, postaje deo tog projekta. (iz teksta Projekat za EKO lošku/nomsku budućnost, Sonje Jankov u katalogu izložbe)
Lana Stojićević (Šibenik, 1989) je vizuelna umetnica koja se najčešće izražava u mediju fotografije, tekstila i arhitektonske makete. Multimedijalnim radovima kritički istražuje raznolike lokalne teme poput divlje gradnje, nebrige za (arhitektonsko) nasleđe i ekološka zagađenja. Diplomirala je slikarstvo 2012. godine na Umjetničkoj akademiji u Splitu, na kojoj je od 2015. do 2018. radila kao spoljna saradnica u zvanju asistentkinje. Izlagala je na brojnim samostalnim i grupnim izložbama u Hrvatskoj i inostranstvu. Osvojila je Metro Imaging Mentorship Award na izložbi New East Photo Prize (Calvert 22 Foundation, London, 2016.), godišnju nagradu Hrvatskog društva likovnih umjetnika za mladu umjetnicu (2015), drugu nagradu izložbe Young Contemporary Photography: Different Worlds (Galerija Photon, Ljubljana, 2015.), Erste Grand Prix na izložbi Erste fragmenti (2015.), Rektorovu i Dekanovu nagradu (2012.) i prvu otkupnu nagradu Zavičajnog muzeja grada Rovinja (2011). Bila je nominirana za New East Photo Prize (2016. i 2018), HT nagradu (Muzej suvremene umjetnosti, Zagreb, 2013, 2016, 2017. i 2019) i Nagradu Radoslav Putar (Institut za suvremenu umjetnost, 2015).
Program uz izložbu:
Petak, 7. jun 2019, u 13:00
Razgovor sa umetnicom
Učestvuju: Sonja Jankov, nezavisna kustoskinja i Lana Stojićević, umetnica