Bora Ćosić u poletu ili Proza kao predigra za poeziju

KLUB POLET, CETINJSKA 15

Predstavljanje knjiga poezije Bore Ćosića: „Zapisi iz mrtvog doma“, Durieux, Zagreb, 2013. i „Razvoj kraljičinog gardiste“, Hrvatsko društvo pisaca, Zagreb, 2015. O poeziji razgovaraju i stihove čitaju: Bora Ćosić, Ibrahim Hadžić i Predrag Čudić
Najčešći biografski obrazac razvoja jednog književnika podrazumeva početak karijere posvećene poeziji a tek potom i drugim žanrovima, najčešće romanima. U slučaju Bore Ćosića bilo je ovako: Nakon obimnog i za srpsko-hrvatsko kulturno područje višestruko značajnog romanesknog i esejističkog opusa Bora Ćosić je objavio prvu knjigu poezije, Irenina soba, 2002. Godine 2013. u Zagrebu je objavljena pesnička knjiga Zapisi iz mrtvog doma, a 2015. najnovija pesnička zbirka: Razvoj kraljičinog gardiste. Poeziju je pak pisao kontinuirano decenijama, a izvrsne prevode ruskih futurističkih pesnika na srpski jezik dugujemo upravo njemu.

Ćosić je ovih dana ponovo u Beogradu, da lično posvedoči o mogućnostima poleta i moći poezije, nakon tačno 60 godina književne karijere.

“Bora Ćosić nam je u zamahu svoje nove, poetske mladosti, isporučio još jednu dobru knjigu koja se brzo i s užitkom čita; knjigu kakvu je,manje-više, još samo on i mogao sročiti…U raščlanjivanju aporija samoupravne svakodnevice najjače mu je oružje opet ona upravo “ćosićevska”, efektna, duhovita ironija i persiflaža. Čak i “suhe”, evidencijske kataloge onodobne obiteljske baštine Ćosić, vještim poentiranjem, uspijeva pretvoriti u pjesnički uspjele signature vremena”. Marko Pogačar o knjizi Zapisi iz mrtvog doma
U knjizi Razvoj kraljičinog gardiste Bora Ćosić se pita: Ko nam to (za nas) tumači svet? I da li je “progres” zaista put ka boljitku ili samo promena dominantne paradigme?
A “kako” i “zašto” baš u stihovima Ćosić progovara o ovim istorijskim i savremenim kompleksima čućemo od pesnika i prozaista, Ibrahima Hadžića i Predraga Čudića.

Bora Ćosić, srpski i hrvatski romanopisac, esejist, pesnik i prevodilac rođen je u Zagrebu 1932. godine. U ranom detinjstvu doseljava se u Beograd za koji je vezana njegova višedecenijska književna karijera, da bi tokom raspada Jugoslavije Ćosić emigrirao u Rovinj, a potom u Berlin. U ranoj mladosti prevodio je pesnike ruskog futurizma, Majakovskog i Hljebnikova, pisao filmske dijaloge, a godine 1969. adaptirao je tekst za prvu postavku mjuzikla Kosa u Ateljeu 212. Spisateljsku karijeru započinje romanom Kuća lopova iz 1956. Slede knjige eseja Vidljivi i nevidljivi čovek, 1962. i Sodoma i Gomora, 1963. godine. Autor je kultnog romana novije srpske i jugoslovneske proze, Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji, 1969, teksta koji parodira ideologiju i politički sistem poratne socijalističke države. “Jedan od poslednjih intelektualaca koji se emocionalno iskreno identifikovao s jugoslavenskom himerom, s mešavinom elegičnosti i mučnoga propitivanja nakon njena raspada.” (www.durieux.hr) Njegovi nekonvencionalni romani o Krleži, Poslovi/sumnje/snovi Miroslava Krleže, 1983, i Doktor Krleža, 1988, jedinstven su doprinos tumačenju književnosti srpsko-hrvatske i srednjoevropske kulture. Slede knjige (izbor): Dnevnik apatrida, 1993 Dobra vladavina (i psihopatologija njenog svakodnjevlja), 1995 Carinska deklaracija, 2000, Pogled maloumnog, 2001, Nulta zemlja, 2002, Izgnanici, 2005, Konzul u Beogradu, 2007, Kratko detinjstvo u Agramu, 2011, Doručak kod Majestica, 2011., Mirni dani u Rovinju, 2014.
Knjige Bore Ćosića objavljuju se u Evropi. Dobitnik je mnogobrojnih europskih nagrada.