BONTON:: DOBRO ODRŽAVANJE I LEPO PONAŠANJE

Nove akvizicije u kolekciji Oktobarski salon // Mladen Bizumić, diSTRUCTURA, Paula Muhr, Dragoljub Raša Todosijević, Zoran Todorović
Umetnici: Mrđan Bajić, Mladen Bizumić, Vladan Caričić, diSTRUCTURA, Dušica Dražić, Ivan Grubanov, Dejan Kaludjerović, Kiosk, Nataša Kokić, Vladimir Miladinović, Paula Muhr, Darinka Pop-Mitić, Mileta Prodanović, Maja Rakočević Cvijanov, Dubravka Sekulić, grupa Škart, Balint Sombati, Dragoljub Raša Todosijević, Zoran Todorović, Milica Tomić
Kustos: Aleksandra Estela Bjelica Mladenović

Kulturni centar Beograda je osnovao kolekciju Oktobarski salon 2012. godine podstaknut činom belgijskog umetnika Jana Fabra koji je svoj rad I am a one man movement po završetku 52. Oktobarskog salona na kojem je izlagao poklonio upravo Kulturnom centru Beograda. Kolekcija je sastavljena od radova umetnika koji su učestvovali na međunarodnim izložbama Oktobarskog salona od 2004. godine i koji su darivali po jedan ili više svojih radova.
Na izložbi Bonton: dobro održavanje i lepo ponašanje biće predstavljeni radovi umetnika koji su postali deo kolekcije zahvaljujući otkupu koje je Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije organizovalo tokom 2014. godine, kao i radovi umetnika koji su u protekle dve godine kolekciji poklonili po jedan ili više radova i koje beogradska publika ima priliku da vidiu drugom, novom kontekstu.
Izložba Bonton: dobro održavanje i lepo ponašanje kontekstualizuje pitanje odnosa savremenog društva prema savremenoj umetnosti kroz prizmu društveno angažovanih tema. Umetnici koji učestvuju na ovoj izložbi predstavljaju reprezentativna imena savremene srpske umetničke scene. Takođe, oni su afirmisani i na međunarodnoj sceni, a svojim učešćem na izložbama Oktobarskog salona u proteklih jedanaest godina potvrdili su i neophodnost međunarodnog karaktera ove manifestacije.
Izbor značajnih umetničkih radova objašnjava jedinstveni strateški karakter same kolekcije. Reč je o obrnutom pogledu, o tački posmatranja koja kolekciju ne određuje kao mesto posvećenja i priznanja, već je pretvara u polje otvoreno za sve oblike kritičkog manevra i eksperimentalnog delovanja. Važan segment ovakvog pristupa je ulaganje u međuodnos između umetnika, institucije i publike, s namerom da se briga o umetničkom predmetu kontinuirano razvija, i da se ideja o dijaloškom odnosu između umetnika, institucije i publike ostvari. Kolekcija ne treba da bude samo skup predmeta, već i svojevrsna knjiga pravila da se razvije, usmeri i održi pažnja prema osnovnom umetničkom mišljenju i ponašanju.