Predavač: Olga Manojlović Pintar
U kulturama koje insistiraju na pamćenju obično se u dubini radi o dugotrajnom procesu zaboravljanja i svesnog potiskivanja nepoželjnih ili zabranjenih sećanja i znanja. Tako funkcioniše proces kolektivnog zaboravljanja stvari kojima nije dozvoljeno da postoje u javnom diskursu. Srbija je zemlja koju karakteriše duga tradicija kulture zaborava.
Ciklus O zaboravu i zaboravljenima je posvećen materijalnosti zaborava, koja se najjače manifestuje u zaboravu konkretnih tela. Tragovi materijalnog zaborava očitavaju se kao prazna mesta u društvenom, političkom, istorijskom, ekonomskom, kulturnom i emotivnom tkanju jedne zajednice. Pitanje o zaboravu je ključno za današnju Srbiju jer se, u krajnjoj liniji, neposredno bavi pitanjem traume i na individualnom i na društvenom nivou.
Na koji način odnos prema prošlosti formira identitete i utiče na odnose između pojedinaca i grupa? Na koji način zapamćeno i zaboravljeno postaju slika sadašnjeg – često više i snažnije nego što su svedočanstvo o prošlom? Analiza iskazivanje tuge, žalosti i ponosa u javnom prostoru kroz podizanje spomenika polazna je tačka razmatranja različitih ideoloških i političkih projekata i procesa njihovog uprostoravanja tokom 20. veka.
Dr Olga Manojlović Pintar, naučna saradnica Instituta za noviju istoriju Srbije. Bavi se istraživanjima u oblasti kulture sećanja i društvene istorije sa naglaskom na analizi procesa (de)konstrukcije istorijskih predstava u javnom prostoru. Njena istraživanja su usmerena pre svega na «čitanja» i kontekstualizovanja spomenika i muzejskih institucija. Autorka je knjige Arheologija sećanja, Spomenici i identiteti u Srbiji 1918 – 1989.