Izložba fotografija Marije Petković, PUTOVANJA

Samu izložbu čini desetak poliptiha, realizovanih tehnikom fotografija na platnu, koji su nastali tokom 2010–2011. godine.

Specijalizovana fotografska galerija Artget Kulturnog centra Beograda nastavlja obeležavanje svoje 10. godine rada izložbama u izboru njenih dosadašnjih umetničkih direktora.

Tim povodom Vladimir Perić, umetnički direktor galerije Artget 2009. godine, predstavlja Putovanja Marije Petković.
Samu izložbu čini desetak poliptiha, realizovanih tehnikom fotografija na platnu, koji su nastali tokom 2010–2011. godine. Ovi radovi su rezultat autorkinog eksperimentisanja sa dugom ekspozicijom u toku putovanja. Brzim kretanjem i dugim eksponiranjem fotoosetljivog senzora beleženi su momenti putovanja i stvarane fotografije mutnih pokretnih pejzaža. Naknadnom selekcijom radova odabrane su apstraktne i najmanje opisne fotografije. Vodeći računa o ritmu, koloru, valeru i geometriji, pojedinačni elementi su nizani u ekstremno linearni poliptih.

Dezorijentisani GPS

Jedna od mogućih definicija teme kojom se bavi serija radova Putovanja autorke Marije Petković bila bi da su to fiktivne etape puta sačinjene od realnih geografskih destinacija. Fotografsko beleženje putovanja nije predstavljeno u istinitom hronološkom, pa samim tim ni u geografskom nizu, tj. snimci nisu ređani po redosledu kojim su nastajali. Proces započinje poznatom fotografskom metodom koja scene pejzaža, usled duge ekspozicije, čini neprepoznatljivim, a potom slikarskim principom nizanja vizuelnih elemenata koji se sukobljavaju ili sarađuju Marija tvori ritmički skladnu, nekada dinamičnu a ponekad mirnu likovnu celinu.
Rafiniranom selekcijom snimaka iz prvobitno obimnog fotografskog materijala, izbegavajući stereotipne putopise u formi foto-stripa, autorka konstruiše apstraktne vremensko-geografske kolaže. Ona elemente ovih geometrijski pravilnih kolaža kombinuje koristeći sve raspoložive kontraste: svetlo–tamno, toplo–hladno, intenzivno–bledo, oštro–mutno, natrpano–minimalno, čisto–prljavo… Ali na kraju procesa rada prisutno je uparivanje sličnih i harmoničnih elemenata. Neuobičajen format, ekstremna proporcija sugeriše kretanje fotografske kamere, ali naglašava i pravilne vremenske intervale njene aktivnosti.
Konačno, pojedinačni radovi svojim međusobnim odnosom u galerijskoj postavci prerastaju u nešto što možemo svrstati u domen instalacije. Odlazeći na mentalne ekskurzije, Marija Petković zalazi u jedva vidljive međuprostore različitih medija i sa tih se putovanja vraća donoseći vanredna iskustva.