MEDITERAN
TVORITELJ
Reka smo koju si spomenuo, Heraklite.
Vreme smo. Njegov nedodirljiv tok
odnosi lavove i planine,
oplakanu ljubav, pepeo radosti,
izdajničku beskrajnu nadu,
velika imena carstava koja su prah,
heksametre grčke i rimske,
tužno more u vlasti svanuća,
san, to predosećanje smrti.
Oružje i ratnike, spomenike,
oba Janusova lika koji se ne poznaju,
lavirinte od slonovače što ih smišljaju
figure na šahovskoj tabli,
crvenu Magbetovu ruku koja može
okrvaviti mora, tajni
rad časovnika u tami,
neprestano ogledalo koje se gleda
u drugom ogledalu, a nikoga da ih vidi,
gravire na čeličnim pločama, goticu,
sumpornu šipku u ormanu,
nesnosnu zvonjavu nesanice,
zore i zalaske i sutone.
Odjeke, huk mora, pesak, lišaj, snove.
Horhe Luis Borhes (1899-1986)
Iz knjige Izabrane pesme, SKZ, Beograd, 1982.
Zaobilaznim putem, preko metafizike, dolazimo do srca mora.