NJEGOŠEVOM ULICOM – POEZIJA NOVOG TALASA
APOTEKA, KOD „LONDONA“
U osvit, oslonjen o zid: tu je bila zgrada,
apoteka:
sanduk, s bočicama.
Tu si mirisala pečurku, pila: kozje mleko,
tražila, po rafovima,
pod klupom,
u kučini: ptića,
i vezla čaršav, svadbeni,
i crtala,
kolevku, na prsima.
I, oslonjen o zid, pitao sam:
gde je, zgrada, s krstom,
mrtvačnica,
sa zatvorenim kapcima: dubok rudnik,
gejzir.
Milutin Petrović (1941)
Iz knjige Svrab, Prosveta, Beograd, 1977.
Iako po godinama pripada prethodnoj pesničkoj generaciji, knjigom Svrab, nadrealnim gradskim prizorima, Milutin Petrović je otvorio epohu.