Predstavljanje časopisa ULAZNICA – EINTRITTSKARTE, Panorama srpske poezije XXI veka

Učestvuju: Dragoslav Dedović, Vladimir Arsenić i pesnikinje/pesnici iz antologije

U saradnji sa izdavačkom kućom Drava iz Klagenfurta, zrenjaninski časopis Ulaznica objavio je poseban broj časopisa Ulaznica – Eintrittskarte: panoramu srpske poezije XXI veka koju je uredio Dragoslav Dedović. U Panorami su predstavljeni srpske pesnikinje i pesnici rođeni u drugoj polovini XX veka, od Nine Živančević, Živorada Nedeljkovića i Zvonka Karanovića, do onih najmlađih poput Ljiljane Jovanović i Maje Solar.

U pogovoru priređivač, između ostalog, kaže:

U njemačkom govornom području su u nekoliko prethodnih godina objavljene dvije antologije, koje posmatram kao prirodne preteče ove knjige: Dr. Manfred Jenihen je 2004. u svojoj antologiji predstavio ukupni 20. vijek srpskog pjesništva, dok je dr. Robert Hodel u svojoj ovogodišnjoj antologiji predstavio srpske pjesnike rođene između 1940. i 1960. Spomenuta djela predstavljaju stoga spoljne tematske i vremenske granice panorame – ova zbirka počinje tamo gdje te knjige prestaju. Ona obuhvata današnju raznoliku i osebujnu srpsku liriku koja (još) nije omamljena mumifikujućim dejstvom nacionalnog mejnstrima. Zastupljeni pjesnikinje i pjesnici rođeni su između 1957. i 1980. Njihov iskustveni horizont još uvijek seže – kod nekih više a kod nekih manje – u Titovu eru, dakle u vrijeme sve zapadnijeg načina življenja, sve šarenijejeg medijskog krajolika i socijalističkih parola koje su djelovale sve praznije. Devedesetih je život svih njih došao na dramatičnu prekretnicu: krvavi raspad Jugoslavije, privredne sankcije, Nato-bombe, pad Miloševića i poslije toga – a najkasnije nakon ubistva Zorana Đinđića – teško razočarane nade u brzo ponovno uspostavljanje društvene normalnosti. (…) Ovdje nisu okupljeni ni predstavnici ideologija, ni portparoli kolektiva, već individue; oni znaju odakle su, znaju takođe da, zahvaljujući tradicionalno živoj razmjeni sa evropskim književnostima, pripadaju Evropi, a i da su na osnovu digitalne revolucije postali dio globalnog sela. Oni međutim znaju i da višak istorije za njih predstavlja i prokletstvo i blagoslov. Njihove pjesničke reakcije na doživljeno zgušnjavanje istorije na Balkanu ovdje se stiču u deltu najrazličitijih glasova. I pritom je potpuno svejedno kako zvuči njihov odgovor na izazov vremena – neoavangardno ili neoklasično, društveno kritično ili intimistički, veristički ili elitno eskapistički – ako ga bilježe jezički suvereno.