Život kao takav je zbor iz Đurićeve video produkcije koja se prvi put prikazuje u Beogradu.
Serija video zapisa je započeta početkom 2012. godine i obuhvata period čija je glavna karakteristika preplitanje ličnih i društvenih lomova koji podjednako utiču na intimni i autorski život.
„Lišeni imperativa teza koje zadiru u uvek aktuelna promišljanja nad sudbinom sveta, opterećenih puristički intoniranim raspravama o ideološkoj ispravnosti svega izrečenog ili stvorenog, ovi zapisi markiraju život i situacije jednog lokalno i globalno anesteziranog društva, društva u iščekivanju, u kojem život postoji po inerciji sopstvenog kretanja, u kojem kao da se sve odvija kako bi se dočekalo sutra, u kojem se nastavljaju procesi koji su uslovljeni onim što se događa danas. U tom odsustvu koherentnog narativa, ukazuju se prizori sveta snimljeni na različitim lokacijama i u raznorodnim situacijama u periodu od 3 godine, po Beogradu, Pragu, Mariboru, Minhenu, Parizu, Ohridu, Berlinu, Raškoj, Renu, Trstu i drugde, svedočeći o opštem stanju limba, o onoj vrsti života kojeg pojedinac sagledava između prelomnih istorijskih događaja,života lišenog velikih odluka, nejasnoća ili mistifikacija, lišenog potrebe da se kaže nešto istinski radikalno ili novo sve dok se ne artikulišu prve klice narastajućeg otpora spram izrabljivački skrojene realnosti.“ (Uroš Đurić, iz teksta u katalogu)
Kratki filmovi govore o fenomenu popularizovanja banalnosti svakodnevnice i njenom uzdizanju do artefakta, provociranju, iritiranju, o tretiranju samosvesti umetničkog aktiviste kao identifikatora društvenih patologija u okviru kojih umetnik mora da aktivno participira u kompleksnim igrama moći na relaciji seks – politika – mediji – biznis…
Uroš Đurić (1964) je studirao Istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu (1984-87) i Slikarstvo na Fakultetu likovne umetnosti u Beogradu, na kojem je diplomirao (1992) i magistrirao (1998). Živi i radi u Beogradu. Aktivno izlaže od 1989. Tokom godina radovi su mu predstavljeni u Jeu de Paume u Parizu, Kunsthalle Fridericianum u Kaselu, Austrijskom kulturnom forumu u Njujorku, Kunsthalle u Beču, Zaheta galeriji u Varšavi, Frankfurter Kunstverein, Muzeju moderne umetnosti u Sent-Etjenu, bečkoj Secesiji, Katzen Arts Centre u Vašingtonu, kulturnom centru Tecla Sala u Barseloni, Museum Moderner Kunst Sammlung Ludwig Wien u Beču, Forum Stadtpark u Gracu, La Maison Rouge u Parizu, Klovićevim Dvorima u Zagrebu, Nacionalnoj galeriji u Skoplju, Narodnom muzeju u Vroclavu, studiju Tommaseo u Trstu, La Criée centre d’art contemporain u Renu, Kunstforum Ostdeutsche Galerie u Regenzburgu i drugde. Sarađivao je sa Haraldom Zemanom, Rene Blokom, Marinom Gržinić, Geraldom Matom, Lorandom Heđijem, Lenkom Klodovom, Tomasom Trumerom, Gabi Makert, Tobijem Majerom, Jarom Bubnovom, Tomasom Mizgangom, Viktorijom Kombalijom, Jižijem Ševčikom, Mikom Đerđesku, Gorančom Đorđijevskim, Ivanom Mečlom… Dela su mu zastupljena u kolekcijama Ludvig muzeja u Beču, Esl u Klosternojburgu, EVN u Marija-Encersdorfu, Antoana de Galbera u Parizu, Muzeja savremene umetnosti u Beogradu, Telenora, muzeja Zepter i Muzeja grada u Beogradu, Muzeja savremene umetnosti Vojvodine u Novom Sadu, kao i u mnogim privatnim kolekcijama širom Evrope.
www.urosdjuric.com/txt/strategies_of_excess.pdf
Prateći program:
* četvrtak 26. novembar, 3. i 10. decembar u 18 sati – vođenje kroz izložbu i susret s umetnikom